Çorlu’da bulunan Bel Karper işçileri 17 Mayıs’tan beri grevde. Fabrikada 2014 yılından beri örgütlenme çalışması yürüten Tek Gıda-İş sendikası Toplu İş Sözleşmesi (TİS) yetkisi almıştı. Ancak işçiler, sürecin başından beri yasal boşluk bulmaya çalışıp çeşitli engellemelerde bulunan işverenin TİS görüşmelerine itirazıyla da karşılaştılar. Bel Karper yönetimi sözleşme masasına oturmadığı gibi, sendika temsilcisini Kod-29 ile işten attı ve 12 işçiyi ücretsiz izne çıkardı. Fabrika önündeki direnişin basıncıyla, ücretsiz izne gönderilen işçiler tekrar işbaşı yaptılar.
Direnen işçilerin talepleri, işten atılan temsilcinin işe geri alınması ve işverenin TİS masasına oturmasıyla sınırlı değildi. Çünkü fabrikanın 2014 yılında Fransız Bel grubuna satılmasıyla mesai saatleri uzamış ve iş yükleri artmıştı. Zaman içinde sosyal hakları eridi, ikramiyeler maaşlarına eklenerek iç edildi, ücretlere zam yapılmadı. Altı yıldır sendikal örgütlenme haklarından vazgeçmeyen işçiler, bugün yaşadıkları hak gasplarına karşı güvenceli iş ve insanca yaşam talepleriyle grevde.
Kadın işçinin “Erkek ne iş yapıyorsa kadın da aynı işi yapıyor fabrikada. Maaşlarda ayrımcılık olmasın; kadının da erkeğin de ücreti eşit olsun” sözleri ücret ayrımcılığını gözler önüne seriyor.
Grevdeki bir kadın işçinin deneyimleri ise, erkek egemen kapitalist sistemin kadınlara başka eşitsizlikler de dayattığını gösteriyor. Kadın işçinin “Erkek ne iş yapıyorsa kadın da aynı işi yapıyor fabrikada. Maaşlarda ayrımcılık olmasın; kadının da erkeğin de ücreti eşit olsun” sözleri ücret ayrımcılığını gözler önüne seriyor.
Kadın işçi, gece vardiyasının kadınlar açısından daha zorlayıcı olduğundan bahsediyor. Toplumsal cinsiyet eşitsizliği koşullarında ev ve bakım emeği yükünün çoğunlukla kadınların omuzlarında olduğu düşünüldüğünde, gece vardiyalarının kadınları fiziksel ve ruhsal açıdan daha fazla yıprattığını tahmin etmek hiç de zor değil.
Kadın işçi, “Ben çocuğuma eşimle vardiyalı çalışarak bakabiliyordum. İkimiz ayrı vardiyalardaydık,” diyerek anlatıyor yaşadıkları zorluğu.
Bel Karper, işçilere çocuk bakımı için olanaklar da sağlamamış. Kadın işçi, “Ben çocuğuma eşimle vardiyalı çalışarak bakabiliyordum. İkimiz ayrı vardiyalardaydık,” diyerek anlatıyor yaşadıkları zorluğu. Bel Karper işçisinin anlattıkları, hem eşdeğer işe eşit ücret hem de her işyerinde ücretsiz kreş taleplerimizin önemini bir kez daha hatırlatıyor.
